بررسی مقایسه ای مواضع روسیه و ترکیه درمورد همه‌پرسی کردستان عراق

همه‌پرسی کردستان؛ موضع نرم روسیه، سیاست دوگانه ترکیه

ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه برای پنجمین بار درظرف ۹ ماه گذشته با رجب‌طیب اردوغان همتای ترک خود دیدار کرد. اردوغان گفت، روسیه و ترکیه مواضع مشترکی درباره همه پرسی اقلیم دارند. ولی پوتین صریحا این موضوع را تائید نکرد.

 درماه‌های مارس ومه سال جاری اردوغان به روسیه سفر کرد. او بعدا درپکن وهامبورگ هم با همتای روسی خود دیدار کرد.  در روزهای اخیر هم پوتین(۷ مهر/ ۲۹ سپتامبر) به دیدار اردوغان شتافته ودرست سه روز پس از برگزاری همه‌پرسی دراقلیم کردستان عراق با رئیس جمهوری ترکیه دیدار کرده است.

پوتین اهداف چندجانبه‌ای را درسفر به ترکیه دنبال می‌کند. مهم‌ترین موضوع مذاکرات دوکشور بحران سوریه، ساخت خط لوله گاز "جریان ترک" و نیروگاه "آک کویو" و همکاری درعرصه نظامی بوده است.

اما دیدار پوتین از ترکیه درست ۳ روز بعد از برگزاری همه‌پرسی برای استقلال اقلیم کردستان عراق انجام گرفت. ترکیه این همه‌پرسی را غیرقانونی می‌داند، روسیه اما گفته است که به "حق کردها درتعیین سرنوشت" احترام می‌گذارد ودرعین حال از "حاکمیت ملی و تمامیت ارضی عراق" نیز حمایت می‌کند.

  اردوغان درکنفرانس مطبوعاتی خود به همراه پوتین درهمین رابطه گفت: «همه‌پرسی کردستان یک اشتباه بزرگ بود. ما با پرزیدنت پوتین درباره اهمیت تمامیت ارضی عراق هم عقیده هستیم». اما پوتین صریحا اظهارات اردوغان را تائید نکرد و تاکید کرد: «موضع اصولی روسیه پیش‌تر توسط وزیر خارجه‌مان اعلام شده بود.»

واکنش روسیه نسبت به همه‌پرسی اقلیم

سفر پوتین به ترکیه و آن هم بلافاصله بعد از رفراندوم اقلیم کردستان عراق حاوی چه پیامی می‌تواند باشد؟

ولادیمیر ساژین، تحلیل‌گر ارشد از مرکز مطالعات خاورمیانه انستیتوی شرق شناسی روسیه به این پرسش بخش فارسی دویچه وله چنین پاسخ می‌دهد: «سفر پوتین به آنکارا ارتباطی با همه‌پرسی اقلیم کردستان عراق ندارد و این ملاقات قبلا برنامه‌ریزی شده بود. روسیه مناسبات بسیار دوستانه‌ای با کردهای عراق و سوریه دارد و به این خاطر موضع مسکو در رابطه با همه پرسی اقلیم بسیار با احتیاط  است. روسیه از یک طرف مخالف تجزیه عراق وسوریه است، اما ازطرف دیگر مناسبات دوستانه و خوبی هم با کردها دارد بنابراین روسیه سیاست منعطف و نرمی درقبال رفراندوم کردستان عراق ومسئله کرد اتخاذ کرده است.»

ساژین درادامه تائید می‌کند که مسئله رفراندوم درکردستان عراق سبب نزدیکی بیشترایران، ترکیه، روسیه وعراق شده است وعملا به لحاظ تاکتیکی این کشورها دریک جبهه قرارگرفته‌اند. به گفته ساژین مسکو خواهان اعطاء خودگردانی وسیع به کردهاست.

اختلافات ایران، ترکیه و روسیه

آرتیوم دینچ، کارشناس امور بین‌الملل از دانشگاه آنکارا با گفته‌های ساژین موافق نیست. به گفته او زمان بندی دیدار پوتین با اردوغان حاوی این پیام است که کشورهای منطقه با مشارکت روسیه می‌توانند جلوی اجرای نقشه‌های کشورهای غربی و اسرائیل درمنطقه را بگیرند. به نظر آرتیوم دینچ، کارشناس امور بین‌الملل از دانشگاه آنکارا کشورهای غربی از اقلیم کردستان حمایت می‌کنند. او می‌گوید از بیانیه‌هایی که وزارت خارجه فرانسه، آمریکا وبریتانیا صادرکرده‌اند می‌توان درک کرد که این کشورها برگزاری همه‌پرسی را محکوم نکرده‌اند و مانع اجرای رفراندوم هم نشده‌اند.

  آرتیوم دینچ هم براین باور هست که همه پرسی اقلیم کردستان مواضع ایران، ترکیه، عراق و روسیه را به هم نزدیک کرده است. اما این کارشناس می‌گوید: «  بین ترکیه و ایران هم اختلاف هست. ترکیه متردد هست که آیا کرکوک تحت کنترل اقلیم برای ترکیه می‌تواند منافعی داشته باشد یا کرکوکی که دست حشد الشعبی و ایران است؟ ترکیه برسراین موضوع هم تردید دارد که اگر بازار اقلیم که بخش عمده آن در دست ترکیه است از دست این کشور خارج شود چه اتفاقی خواهد افتد؟ چون چین و هندوستان این بازار را می‌توانند از طریق ایران و عراق به دست بگیرند.» این کارشناس دراین باره تاکید می‌کند، ترکیه نمی‌خواهد بازار اقلیم را از دست بدهد.

اختلاف درترکیه بر سر همه پرسی

به گفته کارشناس دانشگاه آنکارا، در کابینه دولت ترکیه بر سر نحوه برخورد با اقلیم کردستان عراق اختلاف هست. دینچ خاطرنشان می‌کند: «بین وزرا و دولتمردان ترکیه بخشی براین باورند که تصمیم اقلیم بدون رایزنی با ترکیه گرفته شده و مورد قبول نیست و با قطع روابط و اعمال تحریم باید اقلیم را تنبیه کرد. اما مخالفین استدلال می‌کنند که این مسئله به ضرر منافع ترکیه است و آن رابطه و دیالوگی که بین ترکیه و اقلیم وجود داشت را از بین می‌برد.»

   این کارشناس نتیجه می‌گیرد که حکومت ترکیه به معنای گسترده هنوز موضع‌گیری مشخصی درقبال اقلیم کردستان عراق  اتخاذ نکرده است و تصمیمات گرفته شده این کشور هم به صورت مرحله‌ای اجرا خواهد شد.

او در این رابطه می‌گوید: «مثلا شرکت‌های هواپیمایی را منع کردند که به اربیل و سلیمانیه پرواز کنند ولی فضای هوایی ترکیه را به روی اقلیم کردستان نبستند. شرکت‌های هواپیمایی لوفت‌هانزا، ایرباس یا ایرفرانس از استانبول و شهرهای دیگر ترکیه می‌توانند به اربیل و سلیمانیه پرواز کنند ولی پگازوس و ترکیش ایرلاینز و سایر شرکت‌های خصوصی ترکیه اجازه پرواز ندارند.»

لینک کوتاه شده http://p.dw.com/p/2kzqG   

نتایج انتخابات سرتاسری آلمان در2017

انتخابات سرتاسری آلمان یکشنبه24 سپتامبر/ دوم مهر، ساعت هشت صبح آغاز شد وساعت شش عصر پایان یافت. طبق آمارها ائتلاف راست میانه بین حزب «دموکرات مسیحی» (CDU) با حزب «سوسیال‌ مسیحی» (CSU) ایالت باواریا با کسب ۳۲.۹ درصد آراء پیشتار است. آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان رهبری این ائتلاف را برعهده دارد.

 درآلمان ائتلاف برای تشکیل دولت باید بیش از 345 کرسی را درپارلمان نمایندگی کند.

 سوسیال‌دموکرات‌ها به رهبری مارتین شولتس بدترین نتیجه تاریخ این حزب در آلمان پس از جنگ را کسب کرده اند.

براساس آمار اعلام‌شده درساعت ۲۲:۳۰ به وقت آلمان:

با توجه به آمار اعلام‌شده ازپای صندوق‌ها، آنگلا مرکل برای چهارمین بار صدراعظم آلمان خواهد شد، اگرچه با حدود ۱۰ درصد رأی کمتر نسبت به انتخابات گذشته. او از ۲۰۰۵ تا کنون دراین سمت بوده است. با نتایج اعلام‌شده، این حزب ۲۳۹ کرسی از۶۹۰ کرسی پارلمان را به دست خواهد آورد.

حزب «سوسیال‌دموکرات» (SPD) به رهبری مارتین شولتس نیز با کسب حدود ۲۰ درصد آراء دومین حزب بزرگ پارلمان آلمان با ۱۴۹ کرسی خواهد بود. این نتیجه ضعیفی برای این حزب به شمار می‌آید که کارزارهای انتخاباتی را با محبوبیت بیشتری آغاز کرده بود: ضعیف‌ترین نتیجه پس از جنگ جهانی دوم.

شولتس درکنفرانس خبری پس از اعلام نخستین نتایج گفت که حزب سوسیال‌دموکرات به ائتلاف دولت وارد نمی‌شود ونقش اپوزیسیون را برعهده خواهد گرفت تا در برابر راست افراطی بایستد.

حزب راست افراطی آلمان که محبوبیتش به نگرانی‌ها دامن زده بود، به پارلمان راه یافته. حزب «آلترناتیو برای آلمان» (AfD) که به اسلام‌ستیزی و یهودستیزی متهم شده است، با کسب ۱۳ درصد آراء معادل ۹۴ کرسی در رده سوم قرار گرفته.

همزمان با اعلام نتایج انتخابات تظاهراتی در برلین در اعتراض به حزب آلترناتیو برای آلمان برپا شده است.

بسیاری از رسانه‌ها نوشته‌اند که این برای نخستین بار پس از جنگ جهانی دوم است که یک حزب راست افراطی به پارلمان راه می‌یابد. با این حال «حزب آلمان» (Deutsche Partei) که در سال‌های ۱۹۴۹ – ۱۹۶۰ در ائتلاف با حزب دموکرات مسیحی در دولت حضور داشت، از سوی بسیاری یک حزب راست افراطی قلمداد می‌شود.

حدود ۶۱.۵ میلیون تن درآلمان واجد شرایط رأی‌دادن بودند. مشارکت آنها در انتخابات ۷۵.۶ تخمین زده می‌شود.

سران احزاب میانه آلمان ونیز فرانک‌ـ‌والتر اشتاین‌مایر، رئیس‌جمهوری این کشور درهراس از قدرتمندترشدن راست‌افراطی در پارلمان از مردم خواسته بودند تا پای صندوق‌های رأی بروند.

 مشارکت درانتخابات امسال نسبت به انتخابات پیشین در ۲۰۱۳ بالاتر بود.

انتخابات پیشین آلمان در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۳ با مشارکت بالای ۷۱ درصد از شهروندان برگزار شد. در آن انتخابات حزب «دموکرات مسیحی» به رهبری آنگلا مرکل، صدراعظم با کسب ۴۱.۵ درصد آراء اول شد و سوسیال دموکرات‌ها ۲۵.۷ درصد آراء را کسب کردند.

احزاب لیبرال دموکرات (FDP)، چپ (Die Linke) و سبز (Die Grünen) نیز به ترتیب با کسب ۱۰.۶ (۷۷ کرسی)، ۹.۱ (۶۶ کرسی) و ۸.۹ درصد (۶۵ کرسی) آراء به پارلمان آلمان راه یافته اند.

با عملکرد بهتر حزب سبز نسبت به نظرسنجی‌ها، تشکیل دولتی از ائتلاف موسوم به «جامائیکایی» بین حزب آنگلا مرکل با احزاب سبز و لیبرال دموکرات نیز بدین ترتیب ممکن شده است.

ائتلاف برای تشکیل دولت باید بیش از ۳۴۵ کرسی را درپارلمان نمایندگی کند.

https://www.radiozamaneh.com/360381

گفتگو با شیرین عبادی بمناسبت 21سپتامبر روزجهانی صلح

شیرین عبادی میگوید، صلح یک فرهنگ است. که این فرهنگ بایستی از کوچکی آموخته بشود.

سایت ر.فردا ۲۹/شهریور/۱۳۹۶ : درتقویم سازمان ملل متحد،روز۲۱ سپتامبر، روز جهانی صلح است. روزی برای ترغیب جهانیان به بزرگداشت صلح و دوستی. احترام، ایمنی و حفظ شئون انسان ها، شعار امسال سازمان ملل متحد برای این روز است. رادیوفردا در روز جهانی صلح با شیرین عبادی، حقوقدن و برنده جایزه ی صلح نوبل، گفت و گو کرده است.

خانم عبادی، صلح برای هرکسی یک معنایی دارد. شما به عنوان برنده جایزه ی صلح نوبل، صلح را چگونه معنا می کنید؟

صلح به معنای نبود و فقدان جنگ نیست. صلح به معنای شرایطش [است]، [این] که انسان بتواند با حفظ کرامت انسانی خود، آزادانه زندگی کند. فرقی نمی کند که شما در اثر گلوله ی دشمن بمیرید یا به خاطر عدم دسترسی به دارو و واکسیناسیون. فرقی نمی کند که اسیر دست دشمن بشوید و یا این که برای نوشتن یک مقاله، سال‌ها در زندان بمانید. فرقی نمی کند که اشغالگرِ خارجی، خانه ی شما را بگیرد و شما را بیرون کند، یا این که شما به خاطر این که اموالتان مصادره شده، ویلان و سیلان [شوید] نصفه شبی.

در ایران شرایط صلح به معنای واقعی برقرار نیست. زیرا کرامت انسانی صدمه خورده به خاطر نقض مستمر و مکرر حقوق بشر... وقتی که تعداد ژورنالیست هایی را که در زندان دارید، می بینید، آن وقت متوجه می شوید که آرامشی هم که هست، آرامش گورستانی است. یعنی دیر یا زود این آرامش از هم پاشیده خواهد شد.

بنابراین، همه ی این موارد، معنای صحیح صلح را -که آرامش است- به هم می زند. با این ترتیب بایستی تعریف صلح را به این صورت بگویید: مجموعه ی شرایطی که انسان بتواند با حفظ کرامت انسانی خود آزادانه زندگی کند. هرنوع قانونی و هر نوع عملکردی که آرامش انسان را به هم بزند، صلح جامعه را به هم می زند. به همین دلیل، ما می بینیم که در بسیاری از جوامع، ظاهرا صلح است. یعنی آرامش هست ولی آرامشی که اینجاست من آن را شبیه به آرامش گورستان می کنم. گورستان‌ها هم آرام هستند ولیکن آرامش گورستانی در هر جامعه‌ای دیر و زود از هم پاشیده خواهد شد. نمونه ی بسیار ساده‌اش را ما در قیام مردم علیه دیکتاتورها در خاورمیانه دیدیم، که به غلط، به بهار عربی معروف شد.

حالا این الگوی صلحی که شما ارائه می کنید، این را اگر بخواهید مقایسه کنید با وضعیتی که درایران هست، تصور می کنید تا چه حد صلح و آشتی و دوستی آن جا برقرار است؟

متاسفانه درایران شرایط صلح به معنای واقعی برقرار نیست. زیرا کرامت انسانی صدمه خورده به خاطر نقض مستمر و مکرر حقوق بشر. شما وقتی شرایط زنانه/زمانه را سیاسی می بینید، وقتی که تعداد ژورنالیست هایی را که در زندان دارید، می بینید، آن وقت متوجه می شوید که آرامشی هم که هست، آرامش گورستانی است. یعنی دیر یا زود این آرامش از هم پاشیده خواهد شد.

خانم عبادی، حالا راهکار چیست؟ چه راه حل هایی وجود دارند؟

راه حل‌های متعددی می تواند وجود داشته باشد اما آن چه که ازعهده ی ما برآمد درسال‌های گذشته، این بود که درکانون مدافعان حقوق بشر با کمک همکاران، شورای ملی صلح را پی ریزی کردیم.

در زیر متن مربوط به گفتگو الهه روانشاد با شیرین عبادی به مناسبت روز جهانی صلح  

 درکانون مدافعان حقوق بشر با همفکری تعدادی از دوستان وهمکاران، ما شورای ملی صلح را پی ریزی کردیم و درآن از ۷۵ نفر نماینده ازاقوام مختلف ایرانی، مذاهب مختلف، گروه‌های مختلف، ازهنری و دانشجو وکارگر، فعالین کارگری، فعالین حقوق زن و افراد سیاسی مطرح دعوت کردیم بیایند، نشستند در کنار هم و برای رهایی از این شرایط، یعنی بیرون آمدن از شرایطی که هر لحظه امکان دیگرگونی و خرابی عمیق و دردناک جامعه را می توانست به بار بیاورد، راه حلی بی‌اندیشند.

این مجمع، معروف است به شورای ملی صلح،واین‌ها آمدند یک هیات یازده نفره تعیین کردند به عنوان هیات اجرایی. ورئیس وسخنگوی هیئت اجرایی، خانم نرگس محمدی، همکار ارزشمند من هستند که متاسفانه الان در زندان هستند.باید بگویم بسیاری از فعالینی که در شورای ملی صلح بودند، به همین علت وبه همین دلیل که چرا درشورای ملی صلح هستید وچرا تلاش می کنید که جامعه را به یک وضعیت متناسب برسانید، مدتی زندان را تجربه کردند.

به آقای سلطانی، که الان در زندان هستند اشاره بکنم وتعداد دیگری که زندانی خودشان را تمام کردند، ازقضا مثلا آقای رجایی هم جزو شورای ملی صلح بودند، آقای مدنی همین طور، وتعدادی دیگر، تاآن جایی که به خاطرم می آید آقای جعفر پناهی عضو شورای ملی صلح بودند. متاسفم که شورای ملی صلح با هجوم مامورین امنیتی به کانون مدافعان حقوق بشرمانند سایرفعالیتهای این کانون تعطیل شد.

خانم عبادی، برقرار صلح در یک جامعه، کاری است که شهروندان خود یک جامعه باید انجام بدهند، بدون دریافت کمک از حکومت یا نظام؟ یا این که وظیفه‌ای است که می بایست برعهده ی دولت یا نظام باشد تا بتواند مردم را راضی وخوشبخت نگه دارد؟

صلح درحقیقت یک فرهنگ است. که این فرهنگ بایستی ازکوچکی آموخته بشود. وحفظ این فرهنگ و اشاعه اش، هم بر عهده ی یکایک شهروندان است و هم وظیفه ی اصلی حکومت است. بنابراین وقتی که ما درجامعه‌ای زندگی می کنیم که قوانین تبعیض آمیز فراوانی علیه اقلیت‌های مذهبی مثل بهایی‌ها و حتی سنی‌ها وجود دارد، یا در جامعه‌ای زندگی می کنیم که اقوام مختلفی در آن زندگی می کنند ولیکن این اقوام از حقوق اولیه ی خودشان یعنی فراگیری و صحبت به زبان مادری محروم هستند، از مشارکت سیاسی در سطوح بالا محروم هستند، طبیعتا این جامعه آرامش ندارد و از سوی دیگر، من مایل هستم اشاره بکنم به عملکرد برون مرزی حکومت ایران، و آن دخالت در سایر کشورهاست.

متاسفانه دولت ایران نیرو فرستاده، ارتش فرستاده برای سوریه، برای یمن، درعراق دخالت می کند در لبنان دخالت می کند، وهمه ی این‌ها باعث شده که ایران درمنطقه دشمن‌های زیادی داشته باشد.درنتیجه مردم نگران دشمن‌های برون مرزی هستند و اگر یک موقعی به ایران حمله بشود، طبیعتا این آرامش به هم خواهد خورد. بنابراین حکومت وظیفه دارد هم در درون کشور کاری بکند که آرامش باشد، و هم این که در ابعاد/در ساختار سیاسی و بین المللی‌اش ایجاد آرامش بکند.

خانم عبادی، شما از زمانی که شما جایزه ی صلح نوبل را دریافت کردید وبا دیگر برندگان جوایز صلح نوبل همراه وهم قدم بودید، تصور می کنید که این جایزه امکاناتی برای همکاری وهمراهی بیشتر وحتی هدایت دیگران برای شما فراهم کرده؟

باید بگویم که جایزه ی صلح نوبل، بلندگوهای بیشتری را در اختیار من قرار داد. از آن طریق، من خیلی بهتر می توانم با مردم جهان و همچنین مردم کشور خودم ارتباط برقرار کنم، که از این جهت در پیشرفت کار ما خیلی موثر بوده. اما خود حکومت همواره سعی کرده چشم بر این جایزه ببندد وآن را تلاشی تلقی کرده برای سرنگونی حکومت. حال آن که اساسا چنین منظوری در بین نبوده من لیدر سیاسی هم نیستم. متاسفانه حکومت چون خودش را متضرر می بیند ازهرچیزی، ازهرحرکتی وازهر انتقادی میترسد. درخاتمه میخواستم روز جهانی صلح را به شنوندگان عزیز تبریک بگویم. امیدوارم که این روز ویاد آوری آرامشی که انسان‌ها ضروری است داشته باشند، حکومت ایران را به این فکر بی‌اندازد که با مردم خودش و با مردم دنیا آشتی بکند، ودَرِصلح وآسایش را بر روی مردم بازکند.%

https://www.radiofarda.com/a/peace-international-day-ebadi/28747360.html