۱۳۸۷ مرداد ۱۰, پنجشنبه

آیا اعضای سازمان تجارت جهانی ازحل مسائل خود ناتوان است ؟

گفتگوهای نافرجام اعضای سازمان تجارت جهانی پایان یافت

رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا، "تأسف عمیق" خود را از بی‌نتیجه ماندن مذاکرات اعلام کرد.

بیشترین اعتراض به جهانی سازی، امسال دراندونزی صورت گرفته است.

درباره‌ی آزادسازی تجارت جهانی دور دیگری ازمذاکرات اعضای سازمان تجارت جهانی در ژنو پایان یافت. اینگونه مذاکرات دوره ای اعضا که به دور دوحه‌ موسوم شده این بار به علت تداوم دفاع بخشی ازاروپا ( به ویژه فرانسه و ایتالیا) ازسیاستهای حمایت‌گرانه‌ از تولیدات کشاورزی خود نا فرجام ماند. یعنی آنها با ملاحظه‌ی منافع و رأی کشاورزان خود و شاغلان وابسته به کشاورزی، نه بر سر کاستن از یارانه‌ها به بخش‌ کشاروزی‌ عقب نشینی‌ کردند و نه حاضر شدند تعرفه‌های گمرکی محصولات کشورهای درحال توسعه را کم‌ نمایند.

ایران، چون هنوز عضو سازمان تجارت جهانی نیست از دور مذاکرات این بار هم همانند دفعات قبل شرکت نکرد.

در رابطه با تعرفه‌های گمرکی، آمریکایی‌ها درموارد‌ی چون پنیه کاری ملاحظه کرده و کوتاه آمدند، وکشورهای چین وهند هم با استناد به سهم بالای کشاورزان درترکیب جمعیت‌ خود اعلام کردند که واردات محصولات کشاورزی به این دو کشور از یک میزان معین که فراتر رفت باید مشمول تعرفه‌های گمرکی تصاعدی بشود تا تولید گرانتر داخلی را دچار اختلال نکند و زندگی میلیونها کشاورز درمعرض تهدید قرار نگیرد.

نکته قابل توجه این دور مذاکرات تنوع صف‌بندیها توجه بود. بطوریکه بر خلاف دفعات پیشین که ‌ آمریکا و اروپا در برابر کشورهای درحال توسعه دو جبهه‌ را تشکیل می‌دادند، این بار تعدادی ازکشورهای درحال توسعه از آمریکا ، چین وهند حمایت می کردند.

ایل گویجی

2008-07-30 / 9 مرداد 1387

---------------------------------

*- در رابطه با سوالات بالا دقت علاقمندان را به دو مطلب زیر جلب می شود.

1 - فایل مطلبی از سایت رادیو بی بی سی:

http://www.bbc.co.uk/persian/ business/story/2008/ 07/080730_nh-dismay- wto.shtml

--------------------------------

2 - رادیو دویچه وئله: مذاکرات در ژنو بدون نتیجه پایان یافت. نمایندگان بیش از ۳۵ کشور عضو این سازمان، بیش ازیک هفته در مورد آزادسازی تجارت بین‌المللی با هم مذاکره کردند. این گفت‌وگوها ممکن است پائیز آینده ادامه یابند.

اعضای شرکت‌کننده در مذاکرات ژنو تأسف خود را از شکست گفت‌وگوها بیان کردند. دلیل به بن‌بست‌رسیدن مذاکرات، اختلاف بین ایالات متحده و هند درمورد عوارض گمرکی بخش کشاورزی اعلام شده است. هند درطول گفت‌وگوهای ژنو همواره تأکیدکرد که عوارض واردات محصولات کشاورزی درکشورهائیکه بخش بزرگ جمعیت آنهارا کشاورزان فقیر تشکیل می‌دهند، باید افزایش یابند. آمریکا اما با این نظر مخالف است.

خوزه مانوئل باروسو، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا، "تأسف عمیق" خود را از بی‌نتیجه ماندن مذاکرات اعلام کرد. وی گفته که شکست مذاکرات هیچ ارتباطی به اتحادیه اروپا نداشته و نمایندگان این اتحادیه تمام تلاش خود را برای توافق شرکت‌کنندگان انجام دادند. وی معتقد است که به نتیجه رسیدن مذاکرات می‌توانست اقتصاد جهانی را به حرکت درآورد. باروسو به دیگر اعضا پیشنهاد خواهد کرد که نکات مهم را بازهم بررسی کنند ودرصورت امکان بار دیگر برسر میز مذاکره بنشینند.

سوزان شواب، نماینده ایالات متحده، گفت که گفت‌وگوها به مسیر ناامیدکننده‌ای افتادند. وی ادامه داد که پیشنهاد آمریکا برای کاهش عوارض گمرکی بر محصولات کشاورزی وارداتی، به نفع کشورهای درحال توسعه، هم‌چنان به قوت خود باقی است.

ازهفته گذشته، حدود ۴۰ عضو از ۱۵۳عضو سازمان تجارت جهانی درژنو گرد هم آمده بودند تا"مذاکرات دوحه" را به نتیجه برسانند. توافقات کلی جمعه گذشته (۲۵ ژوئیه)، میان اتحادیه اروپا، آمریکا، هند، چین، برزیل، ژاپن و استرالیا، امیدها را برای پایان خوش این مذاکرات زنده کرد، اما این دورازگفت‌وگوها هم مانند دوره‌های قبل محکوم به شکست شد.


"مذاکرات دوحه" ، سال ۲۰۰۱ درقطر آغازشد. یکی ازهدفهای این گفت‌وگوها، تعدیل عوارض گمرکی، برای آسان‌تر کردن تجارت بین‌المللی است.

دور بعدی "مذاکرات دوحه" احتمالا درپائیز انجام می‌شود.

پ / آ.و.پ / دی ولت ( روزنامه ای در آلمان)

۱۳۸۷ مرداد ۶, یکشنبه

یک اظهار نظر جدید درباره ی شخصیت کورش هخامنشی

*- درزیر ترجمه بقارسی مقاله ای ازمجله ی اشپیگل (به آلمانی) باعنوان " كورش، شاهنشاه صلح جعلى! " قراردارد.

به این مقاله پروفسورکاوه فرخ جوابیه(به انگلیسی) نوشته و"کميته بين المللی نجات پاسارگاد" آنرا ترجمه نموده.

---------------------------------------------------------------------------------------

كورش، شاهنشاه صلح جعلى!

*- منبع : روزنامه ی " نیمروز" شماره ی 989 ، و برگرفته ازسایت روزنامه www.nimrooz.com

درسازمان ملل متحّد درشهر نيويورك يك كتيبه ميخى قديمى ۲۵۰۰ ساله كه به عنوان منشور باستانى حقوق بشر از آن تجليل میشود با شكوه فراوان درزير يك ميز شيشه اى قراردارد. الان معلوم شده است كه متن توسط يك حاكم مستبد كه اجازه میداد مخالفين خود را شكنجه بكنند به رشته تحرير در آمده است.
محمدرضاشاه پهلوى مى خواست با برگزارى جشن هاى ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهى ايران مجلل ترين و باشكوه ترين مجلس جهان را برگزار كند و او كه با انقلاب سفيدش كه اصلاحات ارضى دررأس آن بود لقب آريامهر گرفته بود در اكتبر ۱۹۷۱ جشن ۲۵۰۰ سالگى شاهنشاهى ايران را برگزار كرد كه بزرگترين نمايش جهانى اعلام شد. او دستور برپايى ۵۰ چادر با شكوه در ويرانه هاى تخت جمشيد را صادركرد و ۶۹ نفر ازسران دولتها وحاكمان جهان به ايران مسافرت كردند كه دربين آنهاامپراطور ژاپن هم مشاهده مى شد. درحدود ۲۰.000 ليتر شراب و تخم بلدرچين همراه با گوشت طاووس وخاويار طلائى رنگ صرف شد. شيشه هاى شراب فرانسوى ميزها را احاطه كرده بودند.
دراوج برگزارى جشن ۲۵۰۰ ساله شاه برسرمقبره كوروش حاضرشد. پادشاهى كه در ۶ قرن قبل ازتولد مسيح درجنگى خونين و طولانى بيش از ۵ ميليون كيلومتر سرزمين را فتح كرده بود. ۱۰۰ ميليون دلارهزينه تجليل از پادشاه پيشين ايران شد كه نسبتاً گران به نظر مى رسيد. اين را منتقدين در گذشته انتقاد میكردند. شاه غرولند كنان وخشمناك به آنها پاسخ داد كه آيا مى بايست از سران دولتها با نان وتربچه پذيرايى مى كرد؟ رهبر مذهبى آيت الله خمينى هم خشمناكانه ازتبعيد صداى اعتراض خود را بلند كرد ودربيانيه اى اعلام داشت كه اين جنايتى كه به توسط شاه ايران صورت گرفته صفحات كتابهاى تاريخ را سياه كرده است.
شاه معتقد بود كه كوروش يكمرد كاملاً استثنايى درتاريخ ايران بوده است. مردى نجيب زاده واصيل وكاملاً مهربان ولطيف. او اوّلين حكمرانى بود كه حق آزادى بيان را به رسميت شناخت. شاه اين بخش ازمطلب را به آگاهى سازمان ملل متحد هم رسانيد. اشرف خواهر دو قلوى شاه در ۱۴ اكتبر درجريان برگزارى مراسم جشنهاى ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهى وارد ساختمان سازمان ملل متحد در نيويورك شد و درآنجا يك فتوكپى از يك كتيبه ميخى به بزرگى تخته چوب نازكى را تقديم دبيركل وقت سازمان ملل آقاى سيتو اوتانت Sithu U Thant كرد. آقاى دبيركل ازاين هديه تاريخى تشكر وازآن به عنوان بيانيه باستانى حقوق بشر تجليل كرد. رئيس سازمان ملل تضمين داد كه كوروش صلح مى خواسته است. او گفت كه كورش پادشاه ايران دركمال خرد و دانش تضمين داد كه تمدنهاى ديگر را مورد توجه قرار داده و آنها را محترم بشمارد. بعد از آن دبير كل ملل متحد اجازه داد كه آن كتيبه را به عنوان فرمان حقوق بشر كوروش در ۵۳۹ سال قبل ازميلاد مسيح به صورت مجلل و با شكوه درويترينى در ساختمان اصلى سازمان ملل متحد درمعرض نمايش عموم قرار بدهند. اين كتيبه هنوز تا به امروز در آنجا در مجاورت مستقيم رونوشتى از قديمى ترين قرارداد صلح در جهان قراردارد.
اشارات و ايماهاى بزرگ- كلمات بزرگ و پرت و پلاها و مهملات پوچ بزرگ!
اينگونه به نظر مى رسد كه سازمان ملل متحد در دام يك تقلب و تزوير سقوط كرده باشد.
شرق شناس عهد باستان آقاى يوسف وايزهوفر برخلاف ادعايى كه شاه مى كند معتقد است كه فرمان كتيبه ميخى يك تبليغات است. او مى گويد اين موضوع كه كوروش ايده حقوق بشر را به جريان انداخته است چرت و پرت و بيهوده گويى است. هانزپتر شوديگ Hanspeter Schaudig از شهر هايدلبرگ آلمان هم معتقد است كه حاكمان باستان هيچگونه مبارزه اى براى برابرى و شان و ارزش انسانى را بر نمى تابيدند. زير دستان مى بايستى پاهاى حاكم را ببوسند. كوروش دقيقا ۳۰ سال تمام با جنگ به سرزمين هاى مشرق زمين هجوم برد و ميليونها نفر را در يوغ خود اسير و به پرداخت ماليات وباج و خراج مجبور و دستور بريدن بينى و گوش افرادى كه سرپيچى مى كردند را صادركرد. محكومين به مرگ را تا سر در شن فرو مى كردند. بقيه كار را خورشيد به اتمام مى رساند.
آيا سازمان ملل متّحد مى بايست يك دروغ تاريخ را كه درفكر و مخيله شاه بود بدون بررسى قبول مى كرد؟
اكنون كارشناس تاريخ هنر آقاى كلوس گالاسKlaus Gallas كه در شهر وايمارWeimar آلمان يك جشنواره آلمانى- ايرانى را تدارك مى بيند موضوع را به معرض و قضاوت همگان گذاشته است.
اين جشنواره تحت عنوان ديوان غرب و شرق نامگذارى شده و قرار است كه در تابستان ۲۰۰۹ برگزار بشود. در اين رابطه او بيهودگى فرمان كوروش را مورد بررسى قرار خواهد داد.
آقاى گالاس مى گويد كه سازمان ملل متّحد اشتباه سنگين و فاحشى را مرتكب شده است. عليرغم تماسها و پرسشهاى مكرر مجلّه اشپيگل اين سازمان مايل نيست كه در باره ماجرا اظهار نظرى بكند.
دفتر اطلاع رسانى سازمان ملل متّحد درشهر وين اتريش كماكان اعلام كرده است كه براى بسيارى اين كتيبه باستانى ازشرق به عنوان اوّلين سند حقوق بشر اعتباردارد. هنوز يك چنين تجليل و تكريمى انعكاس خودرا درجاهاى ديگر دارد. حتّى دركتابهاى درسى دركشورآلمان اين ايرانى باستان-كوروش- بعنوان رزمنده ومبارزخطّ مقدم سياست بشردوستانه-هيومنيست- مطرح است.
دراينترنت ترجمه اى -جعلى- وجود دارد كه درآن كوروش حتّى طرفدار حد اقل دستمزد وحقّ پناهندگى معرفى مى شود. در آنجا همچنين آمده است كه:
«
درسراسر جهان مى بايست برده دارى لغو شود. هرسرزمين وكشورى مى تواند آزادانه تصميم بگيرد كه آيا مايل به رهبرى وحكمرانى من است يا خير.؟» حتّى خانم شيرين عبادى برنده جايزه صلح نوبل ۲۰۰۳ دردام اين فريب و تقّلب افتاده است. او درنطق خود درشهر اسلو عنوان مى كند:
«
من ايرانى هستم. نواده وفرزند كوروش بزرگ. اين همان حاكم وزمامدارى است كه اعلام كرد كه زمانى كه مردم مايل به فرمانروايى من نباشند من بر آنها حكومت و فرمانروايى نخواهم كرد
كارشناسان مبهوت و متحيّر هستند. آيا مدركى مستقل در اين ميان وجود دارد؟ در كانون اين بلوف و غلّو گويى يك چيز روشن است كه يك شخصيّتى وجود دارد كه به ندرت فرد ديگرى به غيراز او توانسته اينگونه شرق باستان را تكان داده وتحت تأثير قرار داده باشد.
آقاى وايزهوفر ميگويد كه نبوغ نظامى كوروش اورا تا هندوستان و سرحدات كشور مصر رسانيد. او سر فصل و روش نوينى را به عنوان بانى و خالق يك دولت پهناور و وسيع گشود. راجع به قدرت او افسانه ها وحكايتهاى زيادى بر سر زبانها جارى است. در اين رابطه او همه را با فروتنى و تواضع شروع كرد.
كوروش به عنوان پسر يك پادشاه كوچك و بى اهميّت در پارس در جنوب شرقى ايران متولّد شد و در سال ۵۵۹ قبل از ميلاد مسيح بر تخت سلطنت پارس جلوس كرد. در آن روزگار كهن افسانه و داستان هاى عجيب و شگفت انگيزى راجع به سلسله و دودمانها برسر زبانها جارى بود. دريكى از آنها نقل شده است: كوروش در بيابان بى آب و علف لم يزرع رشد و نمو كرد و يك ماده سگى (آدم پست و حقير-مترجم) به او شير مى داد.
تصاوير و عكس هائى از زمان او وجود ندارند. بالاخره غربيها به زودى تصميم قطعى گرفتند كه اين مرد را رد يابى كنند. بدوا كشور همسايه المارElmar را فتح كرد. در سال ۵۵۰ قبل از تولّد مسيح با ارابه هاى جنگى چابك و سپاهيان در زره پوشهاى برنزى به مدا حمله كرد.بعد از آن شروع به حمله به آسياى صغير يعنى جاهايى كه صدها هزار يونانى به صورت مستعمره زندگى مى كردند كرد. شهروندان شريف از شهر پرينه به بردگى و غلامى گرفته شدند. سردار جنگ -كوروش- خستگى از سفرهاى جنگى را در اقامتگاه خودش در شهر پاسارگاد برطرف و در آنجا استراحت مى كرد. اقامتگاه او توسط باغى آبيارى شده به نام پاراديسوسParadeisos (-بهشت- فردوس- جنّت) احاطه شده بود. او در قصر خود مثل يك خوشگذران حرمسرا زندگى مى كرد. با اين همه اين سردار مدّت طولانى در آنجا ماندگار نمى شد. مجددا و بزودى به جبهه هاى جنگ در آسياى صغير باز مى گشت. تازه در سن ۷۱ سالگى درجايى مثلاً ازبكستان خاتمه كار او بود. ۳ روز بعد از اصابت نيزه اى به ران او فوت مى كند. شجاع و دلاور دردرگيرى ها و و تيز هوش و زيرك در سياست داخلى. وايزهوفر، كورش را يك پراگماتيك -عملگرا- مى نامد كه با نان شكر و شلاق به اهداف خودش مى رسيد. امّا يك بشر دوست (هومانيستHumanist) نبود. در واقع بسيارى از يونانيان در فتوحات او كشته شدند. هرودت و آيشيلوسAischylos كه در هر حال بعد از او زندگى مى كردند از كوروش به عنوان رحيم و بخشنده ياد مى كنند. در انجيل او مرهم گذار Gesalbterناميده مى شود چونكه از قرار معلوم به يهوديان ربوده شده تبعيدى اجازه داد به سرزمين خود مراجعت بكنند.
تاريخ نويسان مدرن يك چنين گزارشهائى را دير زمانى است كه به عنوان چاپلوسى و تملّق افشا كرده اند. وايزهوفر توضيح مى دهد كه از عهد باستان تصوير درخشانى از كوروش ارائه داده مى شود.در حقيقت و واقع امر او يك حاكم مطلق ومستبدى بود همانند ديگر حاكمان. سپاهيان او مناطق مسكونى و اماكن مقدس را چپاول و غارت مى كردند. برگزيدگان و طبقات ممتاز شهرى اخراج مى شدند. اين مرد را به عنوان بنيانگذار حقوق بشر معرفى كردن فقط مى تواند به خاطر و مخيّله شاه برسد كه در ۶۰ سال گذشته درگير مشكلات بود. هرچند كه پليس مخفى او ساواك به طور ناشايسته اى شكنجه مى كرد درهمه جاى ايران جنبشها وحركتهاى مقاومت وجود داشت. گروه هاى ماركسيستى بمب پرتاب میكردند و آخوند ها هم مردم را به مقاومت دعوت میكردند. بنابراين سكانداردولت -شاه- تلاش مى كرد كه به پيشينيان خودش استناد بكند. شاه معتقد بود همانگونه كه روزگارى كوروش پدر ملّت بود امروزهم من پدر ملّت هستم. شاه ادّعا مى كرد كه تاريخ امپراطورى ما با اعلاميه رسمى مشهور كوروش آغاز میشود. اين راجع به يكى ازبا شكوهترين اسنادى است كه درباره روح آزادى وبرابرى درتاريخ بشرى وجود دارد. با اين همه صحيح اين است كه: كتيبه خاكى يك خيانت پست و حقير سياسى را تائيد و مهرمیكند.
زمانى كه متن در ۵۳۹ سال قبل ازميلاد مسيح به رشته تحرير درآمد كوروش محتملا دربرهه ی غم انگيز ومتأثر كننده اى از زندگى خودش بوده است.او اين جسارت و جرأت را كرد كه سرزمين بابل جديد را مورد تهاجم قراربدهد وبر رقيبان قدرتمند خود در شرق غلبه و تسلّط پيدا بكند. قلمرو اين دولت-بابل- تا فلسطين امتداد داشت ومركز آن بابل با شكوه مزيّن به يك برج به ارتفاع ۹۱ متر مهد دانش و فرهنگ بود.گذشته از اين غير قابل نفوذ بود و آمادگى در قبال تهاجم مسلّحانه داشت. با اين وصف ايرانى ها جرأت كردند كه آن را مورد تهاجم فرار بدهند. سپاهيان كوروش از ناحيه پايين به دجله Tigris هجوم بردند. آنها در ابتدا شهر قلعه و دژ اوپيسOpis را مورد تهاجم قرار دادند و كليّه زندانيان را كشتند. بعد از آن به بابل هجوم بردند. در آنجا در پشت ديوار شهر به درازاى ۱۸ كيلومتر دشمن و حريف به ستوه آمده و عاجز. پادشاه نابونيدNabonid يك پيرمرد ۸۰ ساله بود. در اين لحظه در بابل موبدان و روحانيون خدا مردوخ Marduk به كشور خودشان خيانت كردند. خشمگين و عصبانى از دست دادن قدرت كه در زمان حكومت پادشاه خود از آن رنج برده بودند. به طور پنهانى دروازه هاى شهر را گشودند و اجازه دادند كه دلالان و واسطه گران ايرانى دشمن وارد شهر بشوند. پادشاه نابونيد تبعيد و پسرش به قتل رسيد. سپس شرايط واگذارى بدون جنگ و درگيرى شهر را مطرح كردند. كوروش خواستار آزادى ايرانيانى شد كه در جنگهاى پيشين ربوده شده و همچنين بازگرداندن مجسمه هاى خدايان سرقت شده به كشورش شد.
اين همان مبحثى است كه بعداً شاه از آن به عنوان لغو عمومى برده دارى تفسير ومعنى میكند. درحقيقت كوروش بند و زنجيرها را فقط از دست و پا هاى ملازمين و خدمتكاران شخصى خودش بر مى دارد. روحانيون در قبال خدمات خبيثانه و كينه توزانه خود پول و اراضى و مزارع دريافت كرده ودرمقابل، كوروش را به عنوان بزرگ وعادل ستايش مى كنند. بى تكلّف به عنوان كسى كه تمامى جهان را از تنگى و مضيقه و جور و ظلم نجات داده باشد. تازه زمانى كه همه چيز تنظيم و مهيّا شده بود پادشاه شخصاً وارد شهر بابل مى شود. براى او شاخه هاى نى پهن كردند. پس از آن به طورى كه درسطر ۱۹ كتيبه نوشته شده است مردم اجازه يافتند كه پاهاى او را ببوسند. به دنبال اصلاحات اخلاقى و احكام و دستورات بشرى گشتن در كتيبه يك چيز عبث و بيهوده اى است. پژوهشگر آقاى شوديگ آن را صرفاً يك قطعه تبليغات درخشان و عالى مى نامد. بلى شايعه پادشاه صلح ناميدن كوروش درجهان مديون روحانيون و موبدان حقّه باز وحيله گر است. اين شايعه از زمان ارج گذارى توسط سازمان ملل متّحد همچنان باد مى كند و گنده تر مى شود. به تازگى حتّى آخوندها هم در ستايش و پرستش كوروش همنوائى و همسازى مى كنند. اواسط ماه ژوئن، بريتيش ميوزيوم در شهر لندن اعلام كرد كه در نظر دارد كه لوحه اصلى ارزشمند را به تهران قرض بدهد. اين كتيبه منشاء و مظهر غرور ملّى ايرانيان شده است. آقاى گالاس فاش مى كند كه حتّى اخيراً تقاضايى در پارلمان آلمان طرح شده است كه كه كتيبه را در مجلس قانونگذارى آلمان در داخل شيشه ويترينى قرار داده و به نمايش و در معرض ديد همگان بگذارند. در واقع اين ميل و اشتياق مجددا موضوع روز شده است. بلى به اين طريق جعل تاريخ توقفى ندارد. سازمان ملل متّحد با تجليل مصيبت بار خودش شايعه اى درست كرد كه همواره خوراك جديدى پيدا میكند.
به طورى كه در يك ضرب المثل شرقى آمده است:
وقتى كه يك ديوانه سنگى را به داخل چاه پرتاب كند ۱۰ نفر عاقل هم نمى توانند ديگر آن را بيرون بياورند.
نبشته (لوح-كتيبه) غيررسمى فرمان كوروش دراوج يكى ازبزرگترين جنگهاى كسب قدرت درشرق به رشته تحرير درآمد:
جنگ امپراطورى ايران عليه امپراطورى بابل. سنگ نوشته يك توطئه اى را مهر وتائيد مى كند كه مردوخ روحانى بابل باحمله و تهاجم كوروش طرح ريزى كرده بود. حقوق روحانيون بابل به توسط پادشاه خودشان نابونيد Nabonid محدود شده بود. بنابر اين تدارك واگذارى و تحويل بدون جنگ و درگيرى شهر به كوروش را ديدند.براى اينكه اين توطئه و دسيسه را براى مردم عادى و به مذاق آنها گوارا و مطبوع كنند رئيس جديد دولت (كوروش) را بسيار مقدس جلوه دادند.متصديان دولتى پيشين به كوروش با كلمات بدخواه و بد انديش ومخّل ومزاحم ناسزا ودشنام مى دادند. كوروش با دادن امتيازها و واگذارى مشاغل و مناصب خوب ازستايشگران خود قدردانى كرد.
يكى ازمواد قرارداد، بازگردانيدن مجسمه هاى خدايان وزندانيان را تنظيم مى كرد. اين زندانيان واسراى جنگى درسالهاى خيلى قبل توسط امپراطورى بابل ازاوستيگرسلندOsttigrisland ربوده واسيرشده بودند. كلّ اين ماجرا آنگونه كه مكررا ادّعا میشود با شكيبايى و بردبارى مذهبى ولغو برده دارى ارتباطى ندارد. اوستيگيرلندOsttigrisland جزو امپراطورى ايران بود. كوروش فقط بتها و صنم هاى خودش را به كشور بازگردانيد.
كتيبه ازخاك رس تفتيده (پخته شده) درست شده وبه درازى ۲۳ سانتيمتر است ودرسال ۵۳۹ قبل ازميلاد مسيح نوشته شده است.
چكيده اى ازسطور ۲۰ تا ۳۲ كتيبه ميخى:
منم كوروش....... پادشاه بزرگ. پادشاه قدرتمند...... پادشاه چهارگوشه ی جهان. زمانى كه من باصلح وارد بابل شدم باشادمانى و وجد و شعف درقصر پادشاه منزل مسكونى فرمانرواى خود چادر و خيمه زدم. سپاهيان متعدد و فراوان من با صلح داخل بابل شدند. من ساكنين بابل را از يوغ بردگى و بندگى آزاد كردم.
كليّه شهرهاى مورد پرستش درآنسوى دجله Tigris كه اماكن متبركشان زمان طولانى مورد بى حرمتى وتوهين وتجاوز قرار گرفته بودند را مجددا مرمّت كردم و خدايانى كه به آنها عادت كرده بودند را به محلهاى خودشان بازگردانيدم.
ترجمه توسط: پناهى. مترجم رسمى دادگسترى شهر كلن-آلمان %

*- درزیر متن پاسخ پروفسور کاوه فرخ، (باستانشناس) به مجله اشپيگل

Response to Spiegel Magazine's Attack on the Legacy of Cyrus the Great

By: Professor Kaveh Farokh , http://www.savepasa rgad.com

۱۳۸۷ تیر ۳۰, یکشنبه

آیا اروپا و همکارانش از جمله جمهوری اسلامی موفق به جلب رضایت آمریکا شدند ؟

"چرخشی حیرت‌آور درسیاست دولت بوش دربرابر ایران"

با شرکت ویلیام برنز، مرد شماره ۳ وزارت خارجه آمریکا در مذاکرات خاویر سولانا و سعید جلیلی در ژنو، ایالات متحده‌ی امریکا پیش‌شرط "تعلیق غنی‌سازی اورانیوم" برای آغاز گفت‌وگوی مستقیم با ایران را کنار می‌گذارد.

مذاکرات ژنو در مناقشه‌ی اتمی ایران در حال حاضر اهمیتی تعیین‌کننده پیدا کرده است. در درجه‌ی نخست، اهمیت این نشست در آن است که غرب می‌خواهد دریابد که ایران به دور از کلی‌گویی‌های معمول، چه پاسخ مشخصی به پیشنهاد "تعلیق در برابر تعلیق" دارد. این پیشنهاد در نامه‌ی شش وزیر خارجه‌ به منوچهر متکی، وزیر خارجه‌ی ایران مطرح شده است. این پیشنهاد ابتدا به ساکن، خواهان تعلیق غنی‌سازی اورانیوم از سوی ایران نیست. اما می‌گوید برای آغاز مذاکرات مقدماتی، ایران از توسعه‌ی فعالیت‌هایش دست بردارد و غرب نیز برای تحریم بیشتر ایران اقدامی نکند.

پاسخ ایران به این پیشنهاد، سیر آتی مذاکرات غرب با جهوری اسلامی را تعیین خواهد کرد. اما این نشست مهم یک حاشیه‌ی مهم‌تر نیز دارد و آن شرکت یک دیپلمات بلندپایه‌ی وزارت خارجه‌ی آمریکا در این مذاکرات است.

بسیارند تحلیل‌گرانی که معتقدند بحران برنامه‌ی اتمی ایران، در اساس از بحران بزرگ‌تری به نام مناسبات خصمانه‌ی ایالات متحده‌ی آمریکا و ایران سرچشمه می‌گیرد. چرا که اگر چنین نبود، و این دو کشور از مناسبات عادی برخوردار بودند، به احتمال زیاد مسئله‌ای به نام مناقشه‌ی اتمی ایران نیز وجود خارجی نمی‌داشت.

حال، درشرایطی که مناقشه‌ی شش ساله‌ی جامعه جهانی با ایران برسر برنامه‌ی اتمی این کشور، دروضعیت حاد ومشکل ‌آفرین قرارگرفته، شاهد تحولی مهم و تعیین‌کننده در سیاست آمریکا نسبت به ایران هستیم: حضور ویلیام برنز، فرد شماره ۳ وزارت خارجه‌ی آمریکا ومسئول امورایران دردستگاه دیپلماسی خارجی دولت بوش درمذاکرات میان خاویرسولانا وسعید جلیلی درژنو

تغییر تاکتیک

آگاهان می‌گویند شرکت ویلیام برنز در نشست ژنو، به مفهوم "چرخشی حیرت‌آور در سیاست تاکنونی دولت بوش در برابر ایران" است، سیاستی که بر امتناع از هرگونه تماس مستقیم با ایران استوار بود. این چرخش درعین‌حال نشانه‌ی آن است که به این زودی‌ها، جنگی دیگر در منطقه‌ی خلیج فارس روی نخواهد داد. همچنین می‌توان چنین تصور کرد، تغییر در خط مشی دولت بوش به معنای آن است که خط‌ مشی قبلی فاقد کارایی بوده است.

شان مک‌کورمک، سخنگوی کاندولیزا رایس، وزیر خارجه‌ی آمریکا، بدون حاشیه‌رفتن، از در پیش گرفتن "تاکتیک جدید" در برابر ایران سخن می‌گوید. ناظران بی‌طرف اما فرمول‌بندی صریح‌تری از این تاکتیک جدید ارائه می‌دهند: "این کار دولت بوش، چرخشی هیجان‌انگیز است. شبیه چرخشی که در سال ۲۰۰۶ در مورد کره شمالی رخ داد."

ژوزف کریزین‌سیونه، کارشناس تسلیحات در موسسه‌ی Ploughshare در واشنگتن می‌گوید، بدون توجه به تجربه‌ی حاصل از مورد کره‌ی شمالی، تغییر سیاست واشنگتن در برابر ایران قابل‌فهم نیست. وقتی کره‌ی شمالی در پائیز ۲۰۰۶ نخستین آزمایش بمب اتمی خود را انجام داد، دولت بوش فوراً سیاست خودداری از مذاکره را کنار گذاشت و مستقیماً در مذاکرات بین‌المللی با کره شمالی شرکت کرد. این تجربه، راه را به رهیافتی هموار کرد که واشنگتن اکنون آن را در مورد دیگر کشورها، از جمله ایران به کار می‌گیرد.

این کارشناس می‌گوید، تجربه‌ای را که از سال‌ها مذاکره با کره‌ی شمالی به دست آمد، می‌توان درچند کلمه بیان کرد: "گفت‌وگو با مخالف می‌تواند کمک‌کننده باشد." وقتی آمریکایی‌ها درمذاکرات کره شرکت کردند، این مذاکرات فرجام موفقیت‌آمیز پیدا کرد.

درسال ۲۰۰۲ وقتی جورج بوش عبارت "محور شرارت" را درمورد سه کشورایران، عراق و کره شمالی به کار بود، هرنوع دیپلماسی در چهارچوب سیاست "شیرینی و شلاق" را ناموجه ساخت. اگر هم صحبتی دراین چهارچوب مطرح بود، حداکثر "شلاق آری، شیرینی نه" بود. کره شمالی در برابر چشمان جهان، نخستین بمب اتمی خود را ساخت و ایران تا آنجا ممکن بود اورانیوم غنی کرد. لیکن فقدان تماس‌های دیپلماتیک هیچ‌ امکانی را برای تاثیرگذاری به سود آمریکا فراهم نیاورد.

تایید تغییر

کاندولیزا رایس، وزیر خارجه‌ی آمریکا تایید میکند که "تصمیم کشورش برای مشارکت در مذاکرات هسته‌ای با ایران، چرخشی درمواضع ایالات متحده‌ی آمریکاست." او روز جمعه ۱۸ ژوئیه در واشنگتن به خبرنگاران گفت: "ما همواره به‌صراحت گفته‌ایم که هر کشوری می‌تواند خط ‌مشی خود را تغییردهد." فرستادن ویلیام برنز به ژنو "علامتی قوی به همه‌ی جهان است که ما درتلاشهای دیپلماتیک خود کاملا جدی هستیم."

خانم رایس گفت، از نگاه او، "ایالات متحده‌ی آمریکا دشمن ابدی ندارد. اگر ایران تصمیم بگیرد که به جامعه جهانی نزدیک شود، از حمایت ایالات متحده‌ی آمریکا برخوردار است."

با شرکت ویلیام برنز درمذاکرات ژنو، ایالات متحده‌ی امریکا، پیش‌شرط "تعلیق غنی‌سازی اورانیوم" برای آغازگفت‌وگوی مستقیم با ایران را کنار می‌گذارد. تریتا پارسی، رئیس شورای ایرانی-آمریکایی می‌گوید، "پافشاری بر پیش‌شرط، کاملاً بی‌ثمر بود و وضعیت را بدتر کرد." سوزانه مالونی، ازانستیتوی بروکینز می‌گوید، "امریکاییها با سیاست تاکنونی خود فقط دست‌های خود را بستند." او میگوید "این یک پیشرفت بزرگی است که با دیپلمات ایرانی تماس مستقیم برقرارشود."

ناظران سیاسی درواشنگتن، تغییر خط مشی دولت بوش دربرابر ایران را پیامد تغییر توازن قوا میان جناح‌های مختلف دولت ایالات متحده‌ی آمریکا می‌دانند.

مصطفی ملکان / خبرگزاری فراسه

*- منبع و فایل: سایت رادیو دویچه وئله http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,3494303,00.html

۱۳۸۷ تیر ۲۵, سه‌شنبه

اتحادیه ی مدیترانه، تاکتیک جدید اتحادیه ی اروپا است؟

آیا اتحادیه ی کشورهای حاشیه ی مدیترانه

چیزی همانند "سازمان همکاری وامنیت اُروپا"

و یا

گسترش اتحادیه ی اروپا درسمتی دیگراست؟

به تاریخ 13 ژوئیه ی 2008 درپاریس، با شرکت 43 کشور (27 عضو EU بعلاوه 16کشور حوزه ی مدیترانه ) اولین اجلاس اتحادیه ی مدیترانه آغاز به کار نمود. درآغاز به نظر می رسید که فعال شدن مستقل فرانسه درشکل گیری این اتحادیه، پوزیسیون انگلستان دراتحادیه ی اروپا را تداعی نموده موجب نگرانی بعضی از کشورهای اتحادیه ی اُروپا گردیده است. درهرحال رئیس جمهور فرانسه انتقاد تند صدر اعظم آلمان را جدی گرفت و 5 ماه پیش (دراوائل فوریه ) طی دیداری در مراسم افتتاح نمایشگاه کامپیوتر درشهر هانوفر با او بر سر ارائه پیشنهادی واحد، درمورد "اتحادیه‌ی مدیترانه" به توافق رسید. به این ترتیب سارکوزی حدود یکماه پس از به عهده گرفتن ریاست دوره ای 6 ماهه ی "اتحادیه ی اروپا" موفق شد اولین اجلاس اتحادیه ی مدیترانه را درپاریس برگزار نماید.

در رابطه با تاکتیک برخورد اتحادیه ی اُروپا با مسائل وآینده حوزه ی مدیترانه و خاورمیانه، آنهائی که تلاشهای سارکوزی را واکنش فراسه در راه ایجاد بالانس بدنبال گسترش اتحادیه‌ی اروپا به طرف شرق می دانند. استدلال می کنند که افزایش اعضای اتحادیه ی اُروپا درسالهای اخیر بیش ازهمه به سود وزن واهمیت آلمان دراین اتحادیه‌ تمام شده است. ولی دراین صورت در رابطه با حوزه‌ی خاورمیانه وشمال آفریقا ، چرا به جای جذب کشورهای آن منطقه به "سازمان همکاری وامنیت اُروپا" تاکتیک جدیدی بکار می رود ؟

جواب اینگونه سوالها هرچه که باشد، نکته مهم وگرهی این است که با توجه به مشکلات مزمن خاورمیانه وشمال آفریقا ( اعراب و اسرائیل )، موفقیت طرح موجود وتاکتیک جدید درچه حد است؟

در رابطه با موضوع توجه خوانندگان به مطلب ضمیمه ای زیر جلب می شود.

مدیریت "ایل گویجی" نشریه ی کانون فرهنگی وسیاسی خلق ترکمن

2008-07-15 / 25 تیرماه 1387

---------------------------------------------------------------

توافق مرکل و سارکوزی بر سر "اتحادیه‌ی مدیترانه"

نیکولای سارکوزی، رئیس‌جمهور فرانسه و آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، بر سر ارائه پیشنهادی واحد، درمورد "اتحادیه‌ی مدیترانه" به توافق رسیدند. سران دوکشور هم‌چنین بر گسترش همکاری در زمینه مبارزه با فرار مالیاتی تأکید کردند.

رئیس‌جمهور فرانسه و صدراعظم آلمان، عصر روز دوشنبه، سوم فوریه‌ی ۲۰۰۸، درملاقاتی، درزمینه‌ی ارائه‌ی پیشنهادی واحد درمورد تشکیلات موسوم به "اتحادیه‌ی مدیترانه" به توافق رسیدند. دیدار سارکوزی ومرکل درشهر هانوفر آلمان وپس از آن صورت گرفت که این دو مقام عالی‌رتبه‌ی سیاسی، نمایشگاه رایانه‌ای CeBIT را رسماً افتتاح کردند.

"اتحادیه‌ی مدیترانه" چیست؟

اتحادیه‌ی اروپا درسال ۱۹۹۵، پروژه ‌ای را موسوم به "پیمان اسپانیا" آغاز کرد. هدف این برنامه استحکام بخشیدن به روابط بین کشورهای اتحادیه‌ی اروپا ودیگر کشورهای ساحل مدیترانه است.

نیکلای سارکوزی قصد داشت اما تشکیلات دیگری (اتحادیه‌ی مدیترانه) را مستقل ازپیمان اسپانیا بنیان‌گذاری کند. این تصمیم فرانسه انتقاد شدید صدراعظم آلمان را برانگیخت. مرکل براین عقیده بود که چنین اقدامات یک‌جانبه‌ای می‌تواند به گسست در میان کشورهای اتحادیه‌ی اروپا منجر شود. هرچند که سارکوزی تأکید می‌کرد که این برنامه درجهت منافع اتحادیه‌ی اروپاست.

درنشست روز گذشته، اتحادیه‌ی مدیترانه به‌عنوان پروژه‌ای مطرح شد که بایستی با شرکت همه‌ی ۲۷ کشور عضو اتحادیه‌ی اروپا شکل گیرد ودرجهت پیشبرد اهداف پیمان اسپانیا باشد. براین قرار، این پروژه دیگر یک طرح خاص فرانسه نیست.

پیشنهادهای مرکل وسارکوزی درمورد "اتحادیه‌ی مدیترانه" درنشست هفته‌ی آینده‌ی سران اتحادیه‌ی اروپا درشهر بروکسل مطرح خواهند شد.

"اتحادیه‌ی مدیترانه" بناست سیزدهم و چهاردهم ژوئیه‌ی سال جاری و درنشست سران کشورهای اروپایی درپاریس پایه‌گذاری شود. فرانسه اول ژوئیه‌ی ۲۰۰۸ ریاست دوره‌ای اتحادیه‌ی اروپا را برعهده خواهد گرفت.

گسترش همکاری‌های مالیاتی، زیست‌محیطی و اقتصادی

مبارزه با فرار مالیاتی، یکی دیگر از محورهای دیدار نیکولای سارکوزی و آنگلا مرکل بود. سران دو کشور در مورد راهکارهای مبارزه با فرار مالیاتی نیز پیشنهادهایی را ارائه خواهند کرد. دو طرف هم‌چنین در مورد تشکیل کارگروهی مشترک برای بررسی سیاست‌های آتی اتحادیه‌ی اروپا در زمینه‌ی خودرو و محیط زیست توافق کردند.

مرکل دراین دیدار سابقه‌ی همکاریهای دوطرف را یادآورشد. وی به مشکلات شرکت هواپیماسازی EADS (شرکت اروپایی تولیدکننده‌ی هواپیماهای ایرباس) درآغازکار اشاره کرد وتأکید نمود که همکاریهای نزدیک فرانسه وآلمان این شرکت را به‌جایی رساند که اکنون با امضای قرارداد میلیاردی با وزارت دفاع ایالات متحده، چند دهه تولید انحصاری شرکت بوئینگ در پنتاگون را پایان داده است.

پ / خبرگزاری آلمان

*- منبع وفایل مربوطه: http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,3166670,00.html

۱۳۸۷ تیر ۲۳, یکشنبه

رویدادها و نظرها

اتحادیه ی کشورهای مدیترانه ، آیا ممکن است ضرری را متوجه اتحادیه اروپا نماید؟

آیا نقش فرانسه پوزیسیون انگلستان در اتحادیه ی اروپا را تداعی می کنند ؟

نخستین اجلاس اتحادیه ی مدیترانه امروز یکشنبه ۱۳ ژوئیه درپاریس آغاز می شود. فرانسه درحال حاضر ریاست نوبتی 6 ماهه ی "اتحادیه ی اروپا" را دارد که حدود یکماه پیش شروع شد. ابراز حساسیت صدراعظم آلمان خانم آنگللا مرکئل نسبت به نقش فعال فرانسه درشکل گیری اتحادیه ی مدیترانه برای بسیاری ها برخورد انگلستان با اتحادیه ی اروپا را تداعی نمود. درهرحال هنوز برای نتیجه گیری نهائی دراین مورد زود است. ولی درنظر باید داشت که دو دوره ی قبل وقتی که ریاست نوبتی 6 ماهه ی "اتحادیه ی اروپا" را آلمان داشت، توجه عمده ی این کشور به برخورد جمهوری های" آسیای مرکزی" نسبت به "حقوق بشر" معطوف شد.

در رابطه با موضوع توجه خوانندگان به دو مطلب زیر جلب می شود.

مدیریت "ایل گویجی" نشریه ی کانون فرهنگی وسیاسی خلق ترکمن

2008-07-13 / 23 تیرماه 1387

-------------------------------------------------------------------

دیدار رهبران خاورمیانه دراجلاس مدیترانه

*- منبع : bbcيکشنبه 13 ژوئيه 2008 - 23 تیر 1387

رهبران اسرائیل وفلسطینیان، درآستانه گشایش اجلاس اتحادیه مدیترانه درپاریس دیدار کردند. این اتحادیه، امروز یکشنبه با حضور رهبران چهل و سه کشور جهان تشکیل می شود.

نیکولا سارکوزی رئیس جمهور فرانسه و میزبان این اجلاس، گفت هدف از تشکیل اتحادیه مدیترانه این است که فضایی ایجاد شود تا مردم منطقه در آن، به جای جنگ، به همدیگر عشق بورزند.

آقای سارکوزی بار دیگر برتعهد فرانسه و اتحادیه اروپا در کمک به دست یافتن منطقه به صلح تاکید کرد.

اهود اولمرت نخست وزیر اسرائیل ومحمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین نیز درآستانه این اجلاس باهم دیدار کرده اند.

آقای اولمرت پس ازاین دیدار گفته است اسرائیل و فلسطینیان، هیچگاهی تا این حد به صلح نزدیک نبوده اند.

دراجلاس اتحادیه مدیترانه، موضوعاتی چون خشونتهای منطقه ای، مهاجرت وآلودگی محیط زیست بررسی می شود.

اتحادیه مدیترانه که نخستین اجلاس خود را روز یکشنبه ۱۳ ژوئیه درپاریس آغاز می کند، کشورهایی با جمعیت مجموعی بیش از ۷۵۰ میلیون نفر را دربرمی گیرد.

فرانسه می گوید این اتحادیه تازه تاسیس، "نسیم امید" را برای منطقه به ارمغان خواهد آورد. به نظر می رسد پیشرفت هایی نیز در این زمینه به‌آمده است. آقای سارکوزی روز گذشته (شنبه ۱۲ ژوئیه) اعلام کرد که سوریه و لبنان موافقت کرده اند روابط دیپلماتیک خود را ازسر گیرند و سفارتخانه های خود را در دمشق و بیروت بازگشایی کنند.

این دو کشور، پس از ترور رفیق حریری نخست وزیر پیشین لبنان در سال ۲۰۰۵ میلادی، روابط دیپلماتیک خود را قطع کردند. آقای حریری درحمله ای کشته شد که به ادعای دولت لبنان، سوریه در آن دست داشته است.

نیکولا سارکوزی همچنین ازرهبر سوریه خواست تا با استفاده از روابط خود با ایران، به حل بحران هسته ای این کشور کمک کند.

'نسیم امید'

خبرنگاران می گویند به نظر می رسد اتحادیه مدیترانه، در ابتدای کار، اهدافی معتدل و کاربردی، مانند مهار آلودگی در دریای مدیترانه و گسترش کاربرد انرژی خورشیدی را برای خود برگزیده است.

انتظار نمی رود مسائل بحث برانگیز تری مانند تروریسم و صلح درخاورمیانه، دربیانیه پایانی اتحادیه مدیترانه مطرح شود.

برنارد کوشنر وزیرخارجه فرانسه، روزشنبه گفت که با تشکیل این اتحادیه، "نسیم امید"درخاورمیانه بوجود آمده است.

او درعین حال گفت: با تاسف باید بگویم که مذاکره میان اسرائیل و فلسطینیان، هنوز در دستور کار اجلاس نیست.

2 > ------------- > «نزدیکی بی سابقه اسرائیل و فلسطینی ها به صلح» میترا فرهمند (اسراییل)

*- منبع: سایت رادیو فردا

اهود اولمرت، نخست وزیر اسرائیل، روز یکشنبه در پاریس گفت: « اسرائیل و فلسطینی ها هرگز به این اندازه تا دستیابی به پیمان صلح نزدیک نبوده اند

آقای اولمرت این نظر را، در پی دیدار وگفت و گوهایش با محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان فلسطینی، در پاریس اعلام کرد.
ایندورهبرخاورمیانه درجمع دیگر سران کشورهای اتحادیه اروپاوحوزه دریای مدیترانه دراجلاس پاریس حضور دارند.
درنشست سران کشورهای حوزه دریای مدیترانه ، برنارکوشنر وزیر امورخارجه فرانسه، دوران کنونی رابرای خاور میانه «زمان امید» نامید.

اهود اولمرت و محمود عباس، رهبران اسرائيل و تشکيلات خودگردان فلسطينی درديدار يکشنبه خود درپاريس، بر لزوم پيشبرد تلاش ها برای رسيدن به پيمان نهايی صلح تا پايان سال جاری ميلادی تاکيد کردند.

اهود اولمرت و محمود عباس با يکديگر به کاخ اليزه رسيدند و مورد استقبال نيکولا سرکوزی، رييس جمهوری فرانسه، قرارگرفتند. رييس جمهوری فرانسه همچنين دربخشی ازنشست اولمرت- عباس حضورداشت.

ديدار رهبران اسرائيل و فلسطينی درحاشيه اجلاس رهبران حوزه دريای مديترانه که با ميزبانی رييس جمهوری فرانسه از يکشنبه در پاريس کارخود را آغازکرده، صورت گرفت.

اهود اولمرت و محمود عباس، رهبران اسرائيل و تشکيلات خودگردان فلسطينی درديدار يکشنبه خود درپاريس، بر لزوم پيشبرد تلاش ها برای رسيدن به پيمان نهايی صلح تا پايان سال جاری ميلادی تاکيد کردند.

نبيل ابورودينه، يک مشاورمطبوعاتی محمود عباس در آستانه ديداريکشنبه رهبران اسرائيل و فلسطينی، در پاريس گفت: «آقای عباس خواهان سرعت بخشيدن به مذاکرات مرحله نهايی صلح خواهد شد زيرا زمان بسرعت می گذرد

نبيل ابورودينه گفت: «همه موضوع های حادی که درمذاکرات بررسی می شوند، به راه حل نرسيده اند و بايد برای آنها تصميم گيری شود».

او تاکيد کرد که «تضاد عميق ديدگاه ها به قوت خود باقی است وهيچ موضوعی فيصله نيافته است

وی افزود: «بايد تلاش بيشتری ازسوی آمريکا و جامعه جهانی برای سرعت دادن به حرکت موتور صلح اسرائيلی- فلسطينی به عمل آيد و از کشانده شدن منطقه به سوی هرج ومرجی که قابل کنترل نباشد، جلوگيری گردد

مهمترين موضوع های مورد بحث اهود اولمرت و محمود عباس عبارت است از : تعيين مرزهای نهایی اسرائيل و کشور مستقل فلسطينی پس ازاستقلال فلسطين، سرنوشت سياسی بيت المقدس، پناهندگان فلسطينی پراکنده درجهان، آينده شهرک های اسرائيلی نشين کرانه باختری، تدابيرامنيتی متقابل، و موضوع آب.

ابورودينه گفت: آقای عباس بارديگر از اهود اولمرت می خواهد که از گسترش شهرک های يهودی نشين کرانه باختری خودداری شود».

رييس جمهوری آمريکا درسفر ماه مه خود به اسرائيل دوباره قول داد که برای رسيدن اسرائيل و فلسطينی ها به پيمان نهائی صلح تا قبل ازآنکه وی کاخ سفيد را در ژانويه ۲۰۰۹ ترک کند، تلاش شود

.

ادامه مذاکرات در آمریکا

هيئت های اسرائيلی و فلسطينی که در مذاکرات مرحله نهایی صلح شرکت می کنند، از سوی کاندولیزا رايس، وزیر امور خارجه آمریکا، به واشینگتن دعوت شده اند، و قرار است روزهای آينده مذاکراتی با حضورآنها در نيويورک و واشینگتن صورت گيرد.

تزيپی ليونی، وزيرامورخارجه اسرائيل و احمد قريع (ابوالعلا) مذاکره کنندگان ارشد از سوی دو طرف، درپاسخ به دعوت خانم رايس در روزهای آينده راهی آمريکا می شوند.

احمد قريع اخيرا گفت: «مذاکرات اسرائيل وفلسطينی ها درهمان نقطه ای که سال ۲۰۰۰ ميلادی در منطقه تابای مصر با شکست روبرو شد، باقی مانده است

احمد قريع درعين حال گفت، می توانيم تا پايان سال ۲۰۰۸ به توافق نهائی دست يابيم.

محمود عباس پيش از ديدار روز یکشنبه با نخست وزيراسرائيل و رييس جمهوری فرانسه، در ايتاليا با سران آن کشور ديدار کرد و خواهان دخالت بيشتر اتحاديه اروپا در امر صلح نهايی اسرائيل و فلسطينی ها شد.

فرانسه که از اول ژوئيه به مدت شش ماه رياست نوبتی اتحاديه اروپا را در دست دارد، می کوشد، صلح اسرائيل و طرف های عربی را سرعت بخشد.

بسياری ازمذاکرات صلح اسرائيل با طرف های عربی در گذشته درخاک آمريکا انجام شده است. پيمان صلح اسرائيل و مصرو پيمان برپایی تشکيلات خودگردان فلسطينی حاصل مذاکراتی فشرده ميان رهبران وقت اسرائيل با اعراب با ميانجی گری روسای جمهوری وقت آمريکا بود.

مذاکرات سياسی پيشين اسرائيل با سوريه نيزعمدتا در خاک آمريکا انجام شد.

سخنان اهود اولمرت برای تلاش برای دستیابی به صلح نهايی با فلسطينی ها در حالی بیان می شود که موقعيت سياسی وی در اسرائيل لرزان شده و پس ازسومين بازجویی پليس اسرائيل از وی در روز جمعه گذشته، به اتهام دريافت پول و بليت های مجانی سفر به خارج، رسانه های اسرائيل فشار برای کناره گيری او را افزايش داده اند.%